درامرها بالاترین ضریب هوشی در یک گروه موسیقی را دارا هستند!
درامرها عموما در پس استیج فعالند و از طرف باقی اعضای بند خیلی جدی گرفته نمیشوند، در حالی که طبق تحقیقات محققین در انستیتو کارولینسکا در سوئد، درامرها بالاترین ضریب هوشی در یک گروه موسیقی را دارا هستند.
به گزارش SRF (رادیو تلویزیون سوئیس) با توجه به نتایج تحقیقات انجام شده، نوازنده ها در نوشتن و خواندن به مراتب بهتر از غیر موزیسینها هستند؛ و در ادامه این تحقیقات آمده «درامرها در بین دیگر نوازنده ها باهوش ترین هستند!»
با تحقیقاتی که در بین دانش آموزان مدارس در اروپا انجام گرفته، مسجل شده که دانش آموزانی که تعلیم موسیقی دیده اند، در برابر محرک های شنوایی عملکرد بهتری دارند و از آنجایی که رشته عصبهای موسیقی و زبان در یک مکان به یکدیگر می‌رسند، این دسته دانش آموزان در خواندن و فراگیری زبان دوم و سوم بسیار عملکرد بهتری دارند
همچنین به گزارش سایت آلمانی «فیت فور فان» نوازندگان درامز بویژه درامرهای گروه های راک فعالیت بدنی بیشتری نسبت به فوتبالیستهای حرفه ای دارند و با ضربان قلب ۱۹۰ در دقیقه فشار زیادی را بر بدن خود تحمل می‌کنند. این مسئله در پی تحقیق و برسی دانشگاه گلوسسترشایر بریتانیا بدست آمده است.
محققان و دانشمندان تربیت بدنی و ورزشی دانشگاه کمنیتس آلمان نیز با تعمیم دادن این اطلاعات، تحقیقات منحصربفرد جهانی در این باره را تکمیل کرده اند و حوزه های پژوهشی جدیدی را به آن افزوده اند.
به گزارش محقق پزشکی/ورزش، پروفسور پیتر رایت فشار فیزیکی بر روی نوازندگان تا به امروز بسیار کم مورد مطالعه قرار گرفته و بجز یک مورد تحقیق در سال ۱۹۲۵ در آلمان بر روی نوازندگان سازهای زهی و نوازندگان تیمپانی، تا به امروز هیچ تحقیق دیگری در دنیا انجام نشده است.
حال تحقیقات و اندازه گیری های دو محقق بریتانیایی دکتر استیو دراپر و دکتر مارکوس اسمیت در پروژه «کلیم بروک درامینگ» که با شرکت ۳۰ داوطلب انجام شده، بسیار مورد توجه قرار گرفته است: « ضربان قلب درامر گروه بلوندی (Blondie) کلیم بروک ۱۹۰ ضربه در دقیقه ثبت شده که بالاتر از ضربان قلب فوتبالیستهای حرفه ای می‌باشد!»
این مطالعه اولیه توسط دانشمندان بریتانیایی دو بعد جدید را به تحقیقات دانشگاه کمنیتس اضافه نمود: برای اولین بار درامرهای سبک های مختلف موسیقی، از درامرهای راک و متال تا نوازندگان کوبه ای فیلارمونی و همچنین مدرسین درامز را مورد مطالعه قرارگرفتند. همینطور با انجام تست های تمرکزی، زمینه ادراکی و شناختی درامرها برسی شد؛ زیرا بگفته پروفسور وایت:
«نواختن درامز بعلت استفاده از هر دو نیم کره مغز بطور فزاینده ای تمرین مغزی موثری می‌باشد.»
به گفته پروفسور رایت، این مسئله از جهت طب کاری نیز بسیار مهم است، چرا که نوازندگان حرفه ای درامز میبایست شرایط بدنی عالی داشته باشند تا بتوانند حرفه خود را ادامه دهند:
«با برگزاری یک سمپوزیوم که سال پیش در دانشگاه کمنیتس آلمان اتفاق افتاد موفق شدیم همکاریهایمان با دانشگاه گلوچستر را بر روی این حوزه پژوهشی گسترش دهیم. ۱۵ نفر درامر، هم حرفه ای و هم آماتور، در سال ۲۰۰۹ در این اندازه گیری ها که توسط دانشمندان دانشگاه کمنیتس انجام شد شرکت کردند. نبض، اسید لاکتیک، گازهای تنفسی و فشار بدنی این نوازندگان ثبت و آنالیز شدند. تمامی اندازه گیری ها در دو مرحله انجام گرفتند: در مرحله اول بطور مداوم فشار (نبض در دقیقه) را تا حداکثر فردی بصورت ثابت بالا بردیم. در مرحله دوم و بعد از چند روز نوازنده ها برای اجرایی ۴۵ دقیقه ای دعوت شدند تا شرایط کنسرت زنده را شبیه سازی کنیم. در هر دو مرحله نوازندگان تحت نظر پزشکی بودند و توسط دستگاه های پزشکی کلیه داده ها از جمله میزان هوای تنفسی اندازه گیری شده و بطور مرتب خونگیری انجام گرفت.»
با باز کردن حوضه تحقیقاتی جدیدی در این زمینه کاملا مشخص شده که نوازندگی درامز چقدر از لحاظ ذهنی و بدنی توانایی دارند.
بر اساس تحقیقات دانشگاه آکسفورد، هرچقدر که یک درامر بتواند ریتم را نگه دارد باهوش تر است! و درام نواختن تفکر منطقی را ترویج می‌کند و قابلیت حل مشکلات را افزایش می‌دهد. همچنین بر اساس این تحقیقات نواختن درامز احساس خوشبختی و شاد بودن را افزایش می‌دهد. پس اگر بدنبال خوشبختی و افزایش ضریب هوشی خود هستید، به ما درامرها بپیوندید.
منبع سایتهای اینترنت
ترجمه و تالیف
علیرضا طباطبایی
بهار ۱۳۹۸