درامز دست دوم
معمولا از زبان فروشنده، همه چیز در مورد یک طبل، یا یک ستِ درامزِ دست دوم خیلی زیبا بیان می شود. اما در هنگام خرید ساز دست دوم، مواردی وجود دارد که باید با دقت و وسواس زیاد مورد بررسی قرار بگیرند. چک کنید که همه چیز کامل و درست کار بکند. آیا همه ی هوپ ها، لاگ ها و پیچ های تنظیم تنش در جای خود حاضر هستند؟ هر چیزی که از ابتدا همراه ساز بود (مخصوصا پوست باس درام) را چک کنید و مطمئن شوید که ضایعه ندیده باشد. امتحان کنید که طبل ها به راحتی و بدرستی کوک شوند و اگر این اینطور نشد، پوست، بدنه وهوپ ها را از نظر سلامت، دایره شکل بودن و هموار بودن بررسی کنید. ولی شرطی که نشان میدهد صاحب قبلی ساز، چقدر در حفظ و نگهداری آن کوشا بوده و چقدر در رفتار با ساز، از آن مراقب کرده، این است که هوپ های چوبیِ ساز، کاملا سالم باشند. همچنین چک کنید که آیا رنگ اسنر درام بر اثر برخورد با رک تامِ سمت چپ از بین رفته است یا نه؟ اگر برایتان مقدور بود از کمک یک نوازنده حرفه ای در بازدید ساز بهرمند شوید.
درام کیت ها می توانند سن بالایی داشته باشند. این که از سن یک ست درامز بیست یا سی سال گذشته است اشکالی ندارد، به شرط این که ظاهر خوبی داشته باشد. در ساز های دست دوم، گسترش دادن کیت با طبل هایی نظیر همان طبل هایی که بر روی خود ساز سوار هستند (در رنج درام های ارزان قیمت) کمی مشکل است. درام های دسته دوم قدیمی گاهی با تام های تک پوست تولید می شدند که با نام ” concert toms” شهرت داشتند. این موضوع باعث می شود که صدایی کوتاه و با رزونانس خیلی پایین از آنها به گوش برسد. درام های اروپایی تولید شده از سال 1960 یا زودتر از آن، ممکن است با سیستم متریک اندازه گذاری شده باشند.
عوض کردن پوست های درام می تواند به دلخواه یا به اجبار باشد، که برای سازهای دسته دوم پیشنهاد میشود. در قفل لاگ های کیت های قدیمی، ممکن است از فنر بجای واشر های پلاستیکی استفاده شده باشد. این فنر ها باعث میشود لرزش پوست مدت زمان بیشتری ادامه پیدا کند. البته به شرط اینکه از صدا خفه کن ها استفاده نشود. بخاطر داشته باشید که برندِ پوست، چیزی را در ارتباط با اعتبار برندِ خود درام، ثابت نمی کند.
هاردور (پایه ها)
ویژگی هایی که سخت افزارهای مختلف، از جمله انواع پایه و پدال باید دارا باشند، تا حد زیادی یکسان است. آنها باید ثابت، قوی، با قابلیت تنظیمِ آسان و بی سر و صدا باشند. اما موارد دیگری هم در رابطه با سخت افزار وجود دارد، که بیشتر در موردشان توضیح خواهیم داد. اگر درامی را با سخت افزارش خریداری می کنید، همه ی اجزای آن را چک کنید. بعضی از درام های ارزان قیمت با پایه ها و پدال های زیبا اما غیر استاندارد عرضه می شوند که کیفیت لازم را ندارند، و بعضی دیگر با پایه های سبک ولی با کیفیت تر که همه چیز آنها به خوبی کار می کند و پدال هایشان سریع تر هستند، عرضه می شوند. این مهم است که سخت افزار شما حتما قوی بنیه و مسحتکم باشد، اما اگر شما ضربات خیلی محکمی به ساز نمی زنید، شاید به یک پایه خیلی قوی و بزرگ احتیاج نداشته باشید.
سِت هاردور
اگر هاردور به همراه درام ارایه نشود، می توانید از بین بیشتر برند ها که احتمالا دو یا سه سِت هاردور برای مصارف مختلف دارند، ستِ سخت افزار مورد نظر خود را انتخاب کنید. البته شما مختارید تا از هر برندی که می خواهید استفاده کنید، ولی بهتر است که لوازم و ساز های یک برند را خریداری کنید تا در صورت گسترش دادن احتمالی ساز خود در آینده، همه چیز شبیه به هم و در خور باشد.
پدال باس درام
اسنر درام قسمت شخصی طبل ها، راید قسمت شخصی سنج ها و پدال قسمت شخصی هاردور است. یک پدال خوب و متوسط که بتوانید در اجراهای زنده هم از آن استفاده کنید چیزی بین 800 تا 1.500 هزار تومان برای شما هزینه خواهد داشت.
فنر پدال
بیشتر پدال ها با فنر قابل تنظیم عرضه می شوند. هرچه بیشتر فنر را بکشید باید نیروی سخت تری را به پدال وارد کنید و نتیجتا چکش (beater) شما سریع تر به عقب بر می گردد. معمولا درامرهایی که خیلی محکم به پدال نیرو وارد می کنند، کشش را در فنر بیشتر، و درامرهایی که خیلی لطیف تر به پدال ضربه میزنند و تکنیک متمایزی دارند فنر را آزادتر می گذارند. البته استثناهای بسیاری هم در این قانون وجود دارد. بعضی از پدال ها با قفل های قابل تنظیمِ رزوه شده ای تولید می شوند که باعث می شود تا فنر شما بعد از تنظیمِ دلخواه، ثابت مانده و تغیری نکند.
زنجیر یا تسمه پارچه ای (chain or strap)
پدال ها با دو حالت بیسیک عرضه می شوند که هریک از آنها، چه با زنجیر و چه با تسمه های پارچه ای، از قسمت جلوی صفحه پدال به روی چرخدندها، متصل شده اند. این دو نوع از طراحی، دو حس متفاوت را ایجاد می کنند. در بیشتر پدال های زنجیری، زنجیر به دور یک محور در مرکز میله ای، بالای صفحه ی پدال چرخانده می شود. این طراحی باعث ایجاد حس و اکشن مختلف بین نوع زنجیری با سایر مدل ها می شود. پدال های تولید شده توسط برندهای مطرح، استفاده از هر دو گزینه را در اختیار خریدار قرار میدهند.
اکشن تنظیم پذیر
بعضی از پدال ها با تنظیماتی برای اکشن عرضه می شوند، که با تغییر سختی کشش فنرها متفاوت است. این تنظیم چیزی درباره ی فاصله مورد نیاز پدال، برای برخوردِ بیتر با پوست باس درام است. این موضوع فقط برروی حسِ نواختن پدال تغییر ایجاد نمی کند، بلکه بر روی صدا هم تاثیر گذار است.
امتحانش کنید
اگر برای خرید پدال رفته اید، آن را با تنظیمات مختلف امتحان کنید. به این ترتیب کشف خواهید کرد که آیا یک پدال با اکشن سنگین تر، یا یک پدال روان و نرم تر را ترجیح می دهید. حالا می توانید تصمیم بهتری بگیرید و ممکن است به این نتیجه برسید که اصلا نیازی به پدالی با قابلیت تنظیم اکشن نداشته اید.
بیش از یکی
بعضی از درامر ها برای سبک های مختلف موسیقی، پدال های متفاوتی استفاده می کنند. برای مثال ممکن است نوازنده ای پدالی با اکشن لطیف تر را برای زمانی که از تکنیک متفاوتی استفاده می کند یا نوع خاصی از موسیقی را می نوازند، استفاده کند و درجایی دیگر از پدالی با قابلیت های متفاوت تری بسته به نوع کاربردی که می خواهد، بهره بگیرد.
ایستایی
پدال هایی که ایستایی بیشتری دارند، در کم کردن مقدار انرژی مصرفی برای تولید صدا، تاثیر کارآمد تری دارند. “Base plate” که صفحه زیرین پدال یا همان ثبیت کننده پدال بر روی زمین است، به تامین ایستایی و همچنین حذف صدا های نا خواسته کمک شایانی می کند و گرانتر هستند. البته پدال هایی با صفحه زیرین، فضای بیشتری را در جابجایی ها می گیرند و وصل کردن آنها به باس درام کمی دشوار تر است. مخصوصا اگر پیچ تثبیت آنها در زیر پدال واقع شده باشد. خوشبختانه این پیچ را در اکثر مواقع و در بیشتر مدل ها، در کنارِ پدال قرار می دهند.
چکش (بیتر)
یک چکش علاوه بر تاثیر گذاری معنی دار بر روی صدای باس درام، بر حس پدال هم تاثیر موثر دارد. بیترها از جنس نمد، چوب یا پلاستیک ساخته می شوند که بعضی از آنها قابلیت تعویض هم دارند. در این بین چکش های نمدی بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند و دامنه ی گسترده ای از آنها با نرمی ها و سفتی های مختلف تولید می شوند. مدل های ارزانتر، یک طرفِ نرم دارند که صدایی نرم و بدون اتک تولید می کند. همچنین آنها از نظر وزن متفاوت هستند که این فاکتور می تواند تاثیر مهمی بر روی حس نواختن پدال نیز بگذارد. اگر می خواهید با بیتر سنگین تری بنوازید و مقدار سنگینی را خودتان مشخص کنید، وزنه های مخصوصی در بازار موجود است که میتوانید به میله ی بیتر نصب کنید. همچنین این وزنه ها بمنظور نوعی تمرین برای بالا بردن سرعت نواختن با پدال هم مورد استفاده قرار میگیرند.
رفتار ثابت
یک پدال خوب فقط درجای خود و موقعی که قرار است؛ حرکت می کند. اگر پدال هرگونه تحرک یا جست و خیز ناخواسته ای داشته باشد کنترل آن بسیار سخت بوده و حرکات شما آنچنان که باید، بر روی پوست ثاتیر گذار نخواهد بود؛ و مهم تر از آن، هر چه بیشتر بنوازید، بدتر خواهد شد.
نرم و روان
حرکت یک پدال باس درام باید به نرمی و بدون سر و صدا صورت بگیرد. برای تست این مورد پدال را بر روی میز یا پیشخوانی قرار دهید و با فشار دست، پدال را بالا و پایین کنید. در هنگام بالا و پایین شدن پدال، نباید هیچ صدای ناخواسته ای شنیده و هیچ بی نظمی، گیر و تق تق کردنی حس بشود.
میخ یا نوار های چسبی
برای جلوگیری از حرکت پدال به اطراف، معمولا آنها را با یک جفت مهریز یا میخ قابل جمع شدن، ارایه می کنند. مدل های دیگر، به وسیله ی چسبی زمخت (نوار چسب های صنعتی) یا کائوچوهایی در زیر صفحه پدال، ثابت می شوند.
دوبل پدال
دوبل پدال ها به شما این امکان را می دهند تا از هر دو پای خود برای نواختن باس دارم استفاده کنید.
پدال های-هت
پدال های-هت را میتوان شبیه به پدال باس درام مورد برسی قرار داد. اگر از پایه های-هت ارزان قیمت استفاده می کنید، شاید امکان تنظمِ تنشِ فنر را در این مدل ها نداشته باشید. بدین ترتیب، ممکن است بصورت پیش فرض اکشن فنر بسیار نرم و سبک باشد، که در این صورت دامنه حرکات پای شما بر روی پدال بسیار کوتاه و حساسیت پدال بیش از حد بالا خواهد بود. از طرفی ممکن است این تنش تعریف شده برای فنر به حدی محکم و سنگین باشد که نیاز به تولید انرژی بیشتری برای بالا و پایین کردن سنج ها داشته باشید. بنابراین، توصیه می شود که در صورت امکان از مدل هایی استفاده کنید که تکنولوژی امکان تنظیم تنشِ فنر در آنها بکار رفته باشد.
پیچ تنظیم زاویه سیمبال
وقتی های-هت خود را میبندید، ممکن است به دلیل اینکه جریان هوا در بین دو سنج گیر افتاده و حرکت سنج ها، هوا را در این بین محدود می کند، صدایی شبیه به “شیپ” (چیزی بیش از صدای “کلیک”) را بشنوید.
برای رفع این موضوع میتوانید زاویه سنج پایینی را به وسیله ی پیچ قابل تنطیمی که در زیر آن تعبیه شده است، تغییر دهید. این تغییر زاویه باعث آزاد شدن جریان هوا، در هنگام بسته شدن های-هت خواهد شد.
البته مدل هایی از های-هت، برای جلوگیری از محفوظ شدن جریان هوا در بینشان طراحی و تولید شده اند که در ادامه در مورد آنها صحبت خواهد شد.
کلاچ (خروسک)
سنج بالایی در های-هت، به وسیله ی کلاچی به میله ی متحرکِ پایه وصل می شود. حتی مدل های خیلی ساده هم این کار را انجام می دهند ولی بعضی از این گیره های گرانقیمت، با یک اهرم خاص به میله ی متحرک وصل شده و نمای متفاوت دارند. جدا از ظاهری متفاوت، آنها دارای سیستمی هستند که مانع از حرکت چرخدنده ها در سنج بالایی و درنهایت شل شدگی آن می شوند.
کلاچ هایی با سیستم رها سازی
نوع دیگری از کلاچ های-هت، دارای مکانیزم متفاوتی است. وقتی به اهرم آن ضربه میزنید، سنج بالایی رها می شود و بر روی سنج پایینی می افتاد. این تکنولوژی به شما اجازه می دهد، در حالی که با استیک بر روی های-هت بسته ضربه میزنید، پای راست شما برای پدال دوبل زدن یا انجام کاری دیگر آزاد باشد. همچنین اگر بخواهید های-هت خود را دوباره به حالت اولیه بر گردانید، کافیست به اهرم آن مجددا ضربه ای وارد کنید تا سنج بالایی به جای اول خود برگردد. البته زمانی که سنج بالایی خود را بر روی سنج پایینی رها می کنید، صدای های-هت بدلیل اینکه سنج بالایی به وسیله وزن خود بر روی سنج پایینی ایستا شده است، به نسبت موقعی که با فشار پا به همدیگر میچسبند، مقداری شل تر بگوش خواهد رسید.
ادامه در بخش نهم …..