حفظ ارزش زمانی
شما اگر یک ریتم ثابت راک را مینوازید در واقع یک الگویه پایدار و منظمی را روی های هت بسته یا بر روی راید نگه میدارید. های هت صدای خشک تری را بوجود می آورد، در حالی که راید صدایی با ساستین بیشتر و بازتری را تولید میکند.
اندازه ها
بیشتر درامرها از راید 20 اینچ استفاده میکنند، البته راید 22 اینچ هم بسیار محبوب و رایج است. استفاده از سایر سایز ها به ندرت صورت میگیرد. درصد بسیار بالایی از درامرها از های هت های 14 اینچ استفاده میکنند، ولی با این اوصاف هستند درامر هایی که نوع 13 اینچ های هت را ترجیح میدهند.
کرش
سنج های کرش همانند تام ها بر اساس صدایی که تولید میکنند نام گذاری میشوند و درست همانند تام ها برای رنگ آمیزی ریتم ها به موسیقی اضافه میشوند. کرش از راید هم کوچتر است و هم باریک تر، و بعد از اینکه به آنها ضربه میزنید واکنش به شدت سریعتری دارند که این قابیلت را برایتان فراهم میکنند تا اکسنت های (تاکید) منظمی را رویشان بنوازید. اگر فقط یک کرش دارید، به احتمال زیاد اندازه 16 یا 18 اینچی دارد واگر میتوانید دو عدد به ست خود اضافه کنید، ترکیبی از هر دو اندازه را امتحان کنید. با این وجود اندازه های بسیاری با تنوع های گوناگون در دسترس میباشد.
سنج هایی با صدای تغییر شکل پیدا کرده: افکت سیمبال
نمونه های بیسیک از راید، کرش، های هت و انواع بسیار متنوعی از آنها موجود است. اینها قالبا در دسته سنج های افکتیو قرار میگیرند که دامنه گسترده ای از اسپلش با صدایی نازک تا چاینا با صدایی خام و وسیع را در بر میگیرند.
قسمت میانی، بالایی و لبه ها
قسمت میانی جایی است که وقتی راید را مینوازید به آن ضربه میزنید. قسمت گلدانی شکل یا بل (صدایی شبیه به زنگ دارد) در مرکز سنج، جایی است که صدای تیزتر و برجسته تری دارد. نواختن برروی لبه ها بصورت اجمالی با تحرک زیاد کرش همراه است.
اجزایی دیگر
همانند انواع سنج ها میتوانید گستره دیگری از سازها را به ست درامز خود بیافزایید. این گستره میتواند از تیمبل تا کوابل تا تامبورین و خیلی ازادوات کوچک پرکاشن را تشکیل دهد.
پایه ها و پدال ها
پایه ها و پدال ها مجموعه ای را تشکیل میدهند که آنها را بعنوان سخت افزار (هاردور) میشناسیم. بیشتر پایه ها متشکل از دو لبه فلزی (دابل بریس) هستند که با بست به بدنه پایه محکم میشوند و بر روی زمین میمانند. هرچند هنوز هم مدل هایی با پایه های دوبل نشده (تک لبه) موجود است.
پایه های عمودی و بوم ها
پایه های سنجها غالبا از سه قسمت تلسکوپی شکل تشکیل شده اند و این امکان را به شما میدهد تاسنج های خود را در تمام زوایا تنظیم کنید. با وجود دسته های بلند متحرک بوم استند ها میتوانید سنج های خود را در هر طرفی که میخواهید قرار دهید. همچنین با نوع مخصوص تولید شده برای تام ها به راحتی میتوانید تام های خود رو هم بر روی آنها مستقر کنید.
پایه اسنر درام
اسنر درام در یک سبد متشکل از سه بازوی فلزی قرار میگیرد. این سبد فلزی قابل تنطیم برای انواع سایز های مختلف اسنر بوده و همچنین قابلیت گرفتن زوایای مختلف را نیز دارد.
پدال ها
گستره متنوعی از پدال های هت و باس درام در پیش روی شما قرار دارد. بعضی از آنهای خیلی بیسیک هستند، در حالیکه شمار زیادی از پدال ها با پیچیدگی و قابلیت تنطیم های گوناگون عرضه میشوند. یکی از مهمترین این تنظیمات قدرت کشش فنر است. با این تنظیم این امکان برای شما بوجود میاید که پدالتان سبک تر یا سنگین تر حس شود. فنر ها ی پدال های هت معمولا در داخل لوله پنهان هستند.
نوازندگان چپ دست
اگر راست دست باشید به احتمال قوی ست درام خود را طوری میچینید که بیشتر درام ستها را به آن شکل دیده اید. درامر های چپ دست معمولا ست خود را جور دیگری میچینند. آنها باس درام را با پای چپ و های هت را با پای راست مینوازند. طبیعتا این نوع چیدمان تنها حالت اجباری برای آنها نیست و جایگزین دیگری از چیدمان ساز و نحوه نگهداری آن به شما معرفی خواهیم کرد.
آیا نواختن درامز سخت است؟
آیا از روی متد و با خواندن نت ها باید یاد گرفت؟
چطور میشود تمرین کرد؟
شمار بسیاری از درامر های خوب و تعدای از بهترین ها به صورت کاملا خودآموز درام را فراگرفته اند. احتمالا آنها یک ست درام و یا شاید فقط یک طبل خریداری کرده اند و بعد از کشف یک ریتم ساده و بیسیک از آن گذشته اند و به سراغ بعدی رفته اند. با این حال بسیاری از درامر های تراز اول دنیا راهنما و معلم را در یک یا چند دوره تجربه کردند و با اشتیاق بسیاری هر روز تمرین روزانه شان را انجام میدهند و در هر موقیعتی تمرین خود را رها نکرده اند.
چه چیزی برای آموختن وجود دارد؟
درس های درامر های خوب چیزی بیشتر از ضربه زدن است. این درس ها مواردی مثل تکنیک های استیک (چوب درام) استایل و نحوه نشستن ، رودیمنت ها و ریتم های پایه، نواختن در زمان مناسب و حفظ مترونوم ، توانایی خواندن نت، کوک کردن و ابداع استایل های جدید در موسیقی را شامل میشود.
تمرینات شخصی
گرچه معمولا استفاده از یک معلم خصوصی راه گران قیمتی است اما یقینا مزیت های بیشتری دارد. شما به صورت پله به پله آموزش میبینید و انعطاف دربرنامه های شما باعث میشود که انتخاب کنید چه درس هایی داشته باشید و چقدر رویشان کار کنید یا از آن بگذرید.
انجمن ها
ممکن است بخواهید همه ی معلم ها یا مدارس موسیقی اطراف خود را شناسایی بکنید. این انجمن ها اطلاعات مفیدی، نظیر نواختن دست جمعی، مستر کلاس ها و کلینیک های تخصصی در سبک ها و لول های مختلف را در اختیار شما قرار میدهد.
بزرگسالان
هیچ وقت برای آموختن درام دیر نیست. بیشتر بزرگسالان به صورت شخصی تمرین میکنند اما شما میتوانید به فکر حضور داشتن در کلاس های بزرگسالان باشید.
خردسالان
میتوانید حتی زود تر از آن که راه بروید، درام را شروع کنید و تنها مشکل آن این است که یک درام عادی برایتان بزرگ است. امروزه درام های مخصوص ومرقون به صرفه ای در ابعاد کوچک که به اندازه کافی برای شروع کردن خوب هستند در دسترس است. البته از یک درام عادی با اندازه باس دارم 18 اینچ هم میشود استفاده کرد. متاسفانه باس درامی در این سایز ثاتیر آنچنانی بر روی پایین آمدن قیمت درام ندارد.
آدرس معلم
اگر دنبال یک معلم خصوصی هستید، میتوانید در جاهای مختلفی جستجویشان کنید.
فروشگاه های موسیقی میتوانند معلم های رسمی را به شما معرفی کنند یا شما را به کسی ارجاع دهند. یا میتوانید مستقیم به محل تجمع موزیسین ها بروید، یا از یک معلم موسیقی در مدرسه یا کالج نزدیک محل زندگیتان بپرسید، یا از طریق انجمن ها و آموزشگاه های موسیقی اقدام کنید.
سوال و باز هم سوال
وقتی در جستجوی معلم هستید، فقط نپرسید که چقدر هزینه دریافت میکند. سوال های دیگری هم هست که باید پرسیده شوند:
آیا جلسه آموزش/معارفه رایگان دارد؟ این جلسه به شما فرصتی میدهد تا ببینید آیا بین شما و معلم (یا بین شما و درامز) ارتباطی بوجود میاید یا خیر. وقتی معلم راجع به درام با شما صحبت میکند برایتان جذاب است یا خیر؟! فقط برای سرگرمی ساز میزنید و گمان نمیکردین که باید ساعت ها در هر روز تمرین کنید؟ آیا درنظر دارید که یک سری کامل از کتاب های آموزشی را یکجا خریداری کنید یا به صورت ترمیک پیش بروید؟
میتوانید جلسات خود را رکورد بگیرید تا وقتی در خانه هستید به صدای ساز زدن خود گوش دهید؟ آیا معلمتان به سمت آموزش دادن تکنیک ها و ریتم های پایه شما را سوق میدهد یا بطرف نواختن در بند؟
خواندن نت
تا بحال درامری را دیده اید که بر روی استیج نت ها را نگاه کند و ساز بزند؟ احتمالا ندیده اید، ولی شمار زیادی از آنها میتوانند نت ها را بخوانند و این اصلا کار سختی نیست. برای درامرهای حرفه ای که همزمان در چند گروه مشغول به نوازندگی میباشند، توانایی خواندن نت و چارت بسیار مهم است.
پنج خط حامل
نت های درام هم همانند سایر ساز ها در خطوط حامل نوشته میشوند ولی با تفاوت هایی نظیر این که موقیعت نت ها بر روی خطوط با ادوات درام ثابت نیست و هر قسمت از ست در بین یا روی خطوط قرار دارد. فرق دیگر این است ک سیمبال ها بر روی خطوط کمکی نوشته میشوند در تصویر زیر یک ریتم بیسیک راک نوشته شده است.
چرا نت بخوانیم ؟
آیا اصلا مهم است که بتوانیم نت ها را بخوانیم وقتی قرار است درامر شویم؟
یقینا شما میتوانید بدون نت خوانی کار خود را پیش ببرید، ولی با فراگیری نت پیشرفت بسیاری خواهید کرد و به سود شما خواهد بود. شما میتوانید از هزاران کتابی استفاده کنید که هر کدام بر قسمتی تمرکز دارند؛ مثل گروو، پاساژ و تکنوازی. همچنین درامر های مطرح از این راه نکات و فنون خود را به شما انتقال میدهند. مجله مدرن درامر هم پیشنهادات و نمونه نوشته شده ای را در اختیارتان میگذارد که میتوانید از آنها استفاده کنید. اگر بتوانید موسیقی را بخوانید پس میتوانید آن را بنویسید. اگر ریتمی را شنیدید یا آن را بوجود آوردید (یک ریتم خوب یا یک پاساژ) میتوانید به راحتی آن را بنویسید، که این کار خیلی مطمئنتر از بخاطر سپردن است. میتوانید وارد بند هایی بشوید که از روی نت های موسیقی ساز میزندد و با آنها همنوازی کنید. اصطلاحات موسیقی را هم یاد میگیرید و گیج نمیشوید. بعنوان مثال اگر از شما بخواهند دولاچنگ بزنید شما بجایش چنگ نمیزنید.
تمرین
بیشتر درامر های خوب دنیا ساعت های طولانی در روز تمرین میکنند اما شما میتوانید آهسته و پیوسته تمرینات خود را از روزی نیم ساعت به بالا افزایش بدهید. مسلما مثل هر ساز دیگری بهتر است روزی نیم ساعت تمرین کنید تا اینکه هفته ای 2 ساعت یکجا به تمرین بپردازید.
کنترل صدا
درام بشدت سر و صدا تولید میکند و شما مسلما نمیخواهید که در هر بار تمرین مزاحم خانواده، همسایه ها و یا هم خانه ایتان بشوید. بسیاری از موزیسن ها با تنظیم ساعت خاصی برای تمرین موسیقی رضایت دیگران را جلب میکنند با این حال راه هایی هم وجود دارد تا از صدای زیاد هنگام تمرین کاسته شود. میتوانید درامز خود را باچیزی که صدای کمتری بدهد جایگزین کنید، یا کاری کنید که طنین صدا کمتر بشود؛ و اگر همه اینها جواب نداد شما میتوانید به فکر جای مناسب تری برای تمرین باشید.
صدا خفه کن هایی برای ساز
صدا خفه کن ها مجموعه ای از پدهایی هستند ک میتوانند صدا را پایین بیاورند و هر زمان که میخواهید میتوانید دوباره درام را به حالت اول برگردانید. حتی اگر تمامی درام با پد های صداگیر گرفته شود باز هم باس درام صدای خود را از دیوار ها و زمین به سمت دیگر میرساند.
پدهای تمرینی
راه حل دیگر استفاده از صفحه های لاستیکی است که بر روی درامز قرار میگیرد و در دانسیته (فشردگی) های مختلفی عرضه میشوند که به خوبی صدای باس درام و سنج ها را کم میکنند. نقطه ضعف این پدها این است که عکس العمل آنها با پوست واقعی ساز متفاوت است و از سرعت شما می کاهد. اگر سنج ها با این پدهای لاستیکی پوشانیده شوند میتوانند احساس واقعی تری داشته باشند. پدهای مخصوصی برای همه سایزهای سنج موجود است.
پوست صداگیر
همچنین میتوانید از پوست هایی با نام “مش هد” استفاده کنید که جای پوست های اصلی شما قرار میگیرند که قابل کوک کردن نیز میباشند. این تورهای مشبک صداگیر (مش) غالبا در درام های الترونیک هم استفاده میشوند که سعی شده شبیه ترین حالت واکنش را به نسبت پوست های واقعی القا کند.
ادامه در بخش سوم …..