به بهانه انتشار دی وی دی جدید Jojo Mayer بنام “Secret Weapons for the Modern Drummer II”، مجله drums&percussion چاپ ژانویه/فوریه 2015 مصاحبه کوتاهی با این نوازنده منحصر بفرد انجام داده است که در ادامه ترجمه فارسی آن را میخوانید.
تشکر ویژه از استاد Hakim Ludin و آقای Heinz Kronberger که اجازه ترجمه این مصاحبه را به من عطا کردند.
امیدوارم لذت ببرید……
جوجو مایر درباره دی وی دی جدیدش میگوید:
با پا در “عصر حجر” ؟
جوجو مایر اخیرا قسمت دوم دی وی دی اش را بنام ” اصلحه مخفی برای درامرهای مدرن” به بازار عرضه کرده است. اگر در قسمت اول محور بحث حول دستها میچرخید، این فیلم تکنیک پا را محور قرار داده است.
وقتی جوجو را از نزدیک و در حال نواختن سینگل پدالش با پا میبینید و دیده هایتان را با شنیدن صدای نوازندگی وی بر روی درامز آکوستیک تطبیق میدهید، خیلی سریع متوجه میشوید که او در مورد اینکه با یک سینگل پدال چقدر افکتیو میتوان نوازندگی کرد بسیارفکر کرده است. به هر حال جوجو با یک حرکت بر روی پدال ضربه های خیلی بیشتری تولید میکند تا خیلی از نوازنده ها با دوپدال.
بغیر از تکنیک نوازندگی، جوجو درمورد آناتمی پدال نیز تحقیقات گسترده ای انجام داده که اوج این تحقیقات خلق پدال Perfect Balance با همکاری شرکت Sonor بود. وی به حتم کسی ست که در مورد موضوع ” پدال و تکنیک پا” تحقیقات و دید عمیقی دارد. ولی خارج از اینها این دی وی دی جلوه های بصری فوق العاده ای را عرضه میکند که همواره جوجو مایر ارزش ویژه ای برای این موضوع قایل است.
– دی وی دی جدیدت چه چیزی روبرای خوانندگان این سطور همراه داره؟
بیننده در این دی وی دی به هرچیزی که در رابطه با تکنیک پا وجود داره پی میبره.
– تو کلکسیونی از پدالهای قدیمی جمع کردی و حتی در موزه ای در مجارستان کلی تجربه کسب کردی؟
ببین ….تفاوت دی وی دی اول با دوم اینه که در فیلم اول من به تعداد زیادی مسایلی دسترسی داشتم که تا اون موقع وجود داشتند. من فقط باید اونها رو دسته بندی و هماهنگ میکردم . سهم واقعی من از دی وی دی اول تقریبا 30 درصد بود. در مورد پدال و موضوع تکنیکهای پا داستان یک مقدار متفاوت تر هست: تنها صد سال از وجود پدال میگذره و تا حالا هیچ گونه پروتکلی در مورد این موضوع تهیه نشده. بهمین خاطر تناسب مسایل اینبار بلعکس بود. در مورد تکنیک پا فقط یک سری نظراتی وجود داره – همین.
من درمورد بیس درام و اینکه چرا امروزه اینطوری نواخته میشه فکر کردم.Buddy Rich تنها کسی هست که از وی درمورد این موضوع خاص گزارشی وجود داره. ما در گذشته پدالهای بسیار بهتری داشتیم چرا که از سالهای دهه 70 میلادی به ندرت کسی پی گیر توسعه پدال بوده. اینطور بگم که من سعی کردم به نقطه سفر برسم و از اونجا شروع به ساختن کنم. صد البته راه حل های بهتری وجود خواهند داشت. من فقط قصد داشتم با دی وی دی جدیدم باعث الهامات جدید بشم. به هر حال من کلکسیونر پدال نیستم ، بلکه این پدالها رو جمع کردم تا بتونم پدال شخصی خودم رو طراحی کنم و بسازم.
حالا یک مقدار در باره تاریخچه…..
– …. منظورت Step Dance (رقص پا) هست؟
هم آره و هم نه! رقص پا شرط اول موفقیت هر هنرمند بود. همه به اون تسلط داشتند، میتونستند بخونند، برقصند و لااقل یک سازی رو هم بنوازند. همه میخواستند وارد Show business بشوند. در دوران ممنوعیت آن زمان در حقیقت شو بیزینس موقعیتی بود برای “پول شویی”. بهمین علت بود که اونموقع ها حتی دو تا بیگ بند همزمان در یک کلوپ اجرا داشتند؛ پرداخت حق الزحمه اونها باعث ” تمیزی” پول میشد. در اون روزگار درامز توسط سه نفر نواخته میشد: یکی باس درام مینواخت، یکی اسنیردرام و یکی هم سنج. جلوتربه این نتیجه رسیدند که با کمک پدال فقط از یک نفر نوازنده استفاده کنند. این باعث صرفه جویی در هزینه میشد. در این زمان کسانی مثل Ludwig به صحنه وارد شدند که صرفا باعث بهبود پدال شدند. ولی عملا از اون زمان تا بحال اتفاق ویژه ای نیوفتاده:اولین پدال ثبت شده در سال 1909 تاحدی ابعاد Iron Cobra ی امروزی رو داره.
ولی چرا اینطوریه؟ چرا درامرها هنوز در” عصر حجر” هستند؟! علت اصلی ارتش و نظام هستند. در ارتش پروتکلهایی نوشته میشد که هر کسی باید میفهمید. حتی در صفوف آخر هم این دستورها مو به مو اجرا میشدند؛ که خود این موضوع باعث شده امروزه با درامرها مثل احمق ها رفتار بشه. ما از لحاظ تکنیک درامز هنوز در عصرحجر درجا میزنیم، و بطور مثال در حالی که آفریقایی ها یا هندی ها دنیایی از ما جلو ترند، ما هنوز درگیر رودیمنتها هستیم. رودیمنتها زندانی هستند که بزحمت میتوان از بند آن رها شد.ما هم باید از خودمون همون سوالهایی رو بپرسیم که ویولونیستها و پیانیستها خیلی زودتر مطرح کردند. فقط اینطوری میتوان به توسعه این ساز امیدوار بود. پدال درامز و کلا موسیقی روز توسط صنعت موسیقی باد شدند و پف کردند؛ خیلی از پدالها توسط کسانی طراحی و تولید میشوند که اصلا موزیسین نیستند بلکه فقط از دید فنی و حرفه ای واجد شرایط طراحی و تولید میباشند.
در مورد تکنیک صرف در این فیلم باید بگم که خیلی چیزهارو از دستها به پا منتقل کردم.ولی خوب معلومه که دوست ندارم بیشتر از این مباحث فیلم رو لو بدم؛ چون میخوام فیلمم فروش بره (خنده)!
به هر حال ما باید بیشتر در مورد سازمون فکر کنیم و من مطمینم کسانی پیدا خواهند شد که راه حلهای بهتری از اونهایی که من در این فیلم معرفی کردم پیدا کنند….که حقیقاتا خوبه و من مشکلی با این ندارم.
ترجمه فارسی از مجله آلمانی drums&percussion چاپ Januar / Februar 2015 توسط علیرضا طباطبایی
دیماه 1393
www.drumsundpercussion.de
